Dag 8

24 juni 2019 - Cacabelos, Spanje

Om 6 uur begint het kerklied. Of je even je spullen wil pakken en opdonderden. Prima. Ware het niet dat het regent. 

In het fietsenhok kom ik Marij tegen, die onderweg Carla heeft leren kennen. Omdat Marij langzamer is vertrekt zij eerder en krijg ik Carla dus niet te zien. Als een stel kleuters staan we te giechelen om haar outfit; regenjas, zonnenbril, geel hesje, plastic zakjes, noem maar op. Alles om droog te blijven en op te vallen in dit weer. Anita krijgt ook een geel hesje over de billen en we zijn klaar voor vertrek. Als mijn schoenen maar droog blijven..

De klim van 700 meter ging mij enorm goed af. Ik hoef zelfs niet meer af te stappen of te lopen. Alleen die vervloekte regen! Eenmaal boven ben ik dan ook zeik en zeiknat. Wat het letterlijke hoogtepunt van de dag was, was voor mij een absoluut dieptepunt. Schuilen dan maar, samen met een andere dame op de fiets. Het bleek Carla te zijn. Als we bijna onderkoeld zijn (op 1105 meter hoogte is het nogal fris) besluiten we toch maar snel een foto te maken bij de "Cruz de Ferro" en een steentje te leggen. Daarna moeten we ondanks het heftige weer weer verder omdat dit ook geen optie is. Ik wens Carla een fijne reis en vertrek. Vanaf hier is het gelukkig alleen nog maar een heerlijke afdaling van 20km en een prachtig uitzicht. Althans, normaal gesproken. Vandaag is het net iets anders. Je ziet geen hand voor ogen, midden in de wolken en moet enorm voorzichtig naar beneden. Daar gaat mijn geluksmomentje.

Ik besluit bij het eerstvolgede dorp te stoppen en zoveel mogelijk warme vloeistof tot mij te nemen. En verrek, daar zitten Carla en Marij weer, dit keer als duo. Uiteindelijk hebben we een enorm gezellige middag gehad naast het haardvuur en lekker gegeten. Ook heb ik dé oplossing gevonden voor mijn doorweekte schoenen: plastic zakjes over mijn (droge) sokken! Dat het er niet uit ziet zal mij een worst wezen.

Twee uur later als ik als laatste van de drie vertrek is de regen gestopt en de lucht redelijk geklaard. Ja! Dit is wat ik wilde zien. Wat een prachtige afdaling en ik voel mij opeens weer enorm gelukkig, rijk en vrij. Toch nog maar die laatste 30km rijden dan.

Eenmaal aangekomen in Cacabelos kom ik daar opnieuw mijn vrienden Eduardo en Silver tegen. Eerst maar eens Anita een beurt geven (ik ben niet de enige die het zwaar heeft gehad vandaag) en daarna: tapas!

Km vandaag: 70, km totaal: 596

Foto’s